Els Blokker-Verwer met haar man Jaap Blokker

Greet van Cooten van Jan Sluijters, de beelddrager van de tentoonstelling

Tussen de schilderijen is conservator Roby Boes nog druk in de weer om de tentoonstellingsfilmpjes.

Els Blokker bij ‘Meisje met zonnehoed’ van Jo Koster. ‘Ik vind dat nog steeds een plaatje.'

De eerste aankoop van Jaap Blokker en zijn vrouw Els, de pastel ‘Jonge vrouw voor een spiegel’ van Leo Gestel. 

Els' favoriet, Femie van Charlotte van Pallandt.

'‘Avond’ van Jan Toorop is kunsthistorisch heel belangrijk, passend bij de opbouw van de collectie, maar daar heb ik persoonlijk minder mee.'

De Nardinc-Collectie bestaat uit een groot aantal naakten van Ferdinand Erfmann, Toon Kelderen en veel van Jan Sluijters.

Els Blokker met Jan Rudolph de Lorm, museumdirecteur van het Singer Laren 

'Ik heb nu ook weer ruimte voor nieuw werk, zoals voor schilderijen van Paul de Lussanet.'

Wandelen met Els Blokker-Verwer door de tentoonstelling bij Singer Laren

‘Singer is mijn tweede thuis’

Een selectie van zeventig van de 117 werken van de Collectie Nardinc hangen op de tentoonstelling ‘Sluijters en de modernen’. Collectie Nardinc, een overzichtstentoonstelling naar aanleiding van de schenking van de privé-collectie van Els en Jaap Blokker-aan  Singer Laren. Een wandeling langs de persoonlijke hoogtepunten van een leven lang verzamelen.

Tekst & beeld van Koos de Wilt voor COLLECT

​

De collectie hing in hun woning in Laren, een verzameling met vooral Nederlandse modernisten, de avant-garde van na het impressionisme. Ruim veertig werken van Jan Sluijters, die in Laren zijn meest vernieuwende luministische schilderijen maakte, en daarnaast werk van tijdgenoten als Leo Gestel, Kees van Dongen, Kees Maks, Jan en Charley Toorop en vele anderen. Na het overlijden van Jaap Blokker in 2011 beheerde zijn weduwe Els het werk en zocht, toen ze kleiner wilde gaan wonen, een plek om de collectie met het grote publiek te delen. Uiteindelijk werd dat de schenking van de Collectie Nardinc aan Singer Laren in hun woonplaats, de meest logische plek volgens mevrouw Els Blokker. Naast de privécollectie maakte ze ook de aanbouw mogelijk van de nieuwe Nardinczalen, evenals het toekomstige behoud en beheer van de collectie.

‘Femie stond bij de ingang van ons huis en elke keer als ik er voorbijliep groette ik Femie en streelde haar vaak over haar hoofdje. Ik mis haar het meeste.’