Iedereen kent Rembrandt van Rijn, wereldberoemd schilder van onder andere De Nachtwacht, Het Joodse Bruidje en De Staalmeesters. Dat Rembrandt ook een succesvol zakenman was, is veel minder bekend. Hij noemde zichzelf graag 'coopman', maar daarmee deed hij zich tekort. Netwerker, manager van een atelier, betaald trainer en coach, kunsthandelaar, en niet in de laatste plaats marketeer die zijn voornaam tot waardevol merk wist te maken. Als CEO van Rembrandt Inc. was hij een cultureel ondernemer avant la lettre.
Het boek was shortlist genomineerd als
‘Management Boek van het jaar’
Bestel hier.
Rembrandt Inc.
Managementboek over de zakelijke meester
meer over het boek op Managementboek.nl
Rembrandt Inc. gaat in op dit hoogst interessante aspect van wellicht de beroemdste Nederlander aller tijden. Het behandelt de groeiende rijkdom van de Gouden Eeuw; de markt met de verschillende segmenten waarin Rembrandt opereerde en de sterrenstatus van sommige kunstenaars. Het beschrijft de verschillende commerciële rollen die Rembrandt speelde en hoe hij voor bekendheid van zijn naam en merk zorgde.
Het boek is gebaseerd op onderzoek en interviews met experts, en geschreven voor een doelgroep van hedendaagse ondernemers en managers, zowel in de culturele sector als daarbuiten.
Rembrandt leefde in een tijd waarin iedereen die er in het machtige Amsterdam toe deed, op een of andere manier een commerciële of financiële achtergrond had. De ‘wijze koopman’ had volgens de dichter Barlaeus de welvaart en de cultuur gebracht. Het waren déze kooplieden die de kunst kochten die de Hollandse Gouden Eeuw verbeeldden. Het is déze kunst ook die zo wereldberoemd is geworden. Rembrandt zocht die markt op. Hij verhuisde van het academische Leiden naar kosmopolitische en rijke Amsterdam om daar van de welvaart te profiteren. Hij ging werken bij de commercieel meest succesvolle kunsthandelaar van Amsterdam en hij verdiende er een vermogen met zijn portretten bedoeld voor - met name - kooplieden die een laatste trapje op de sociale ladder wilden nemen. Hij werd met recht een yuppy-miljonair die wist wat hij waard was.
Als je een schilder uit de Hollandse Gouden Eeuw wilt begrijpen, dan ontkom je er niet aan te kijken naar het economische aspect.
Rembrandt noemde zich in meerdere officiële stukken ‘coopman’. En terecht ook: niet alleen handelde hij in kunst, hij koos als een waar marketeer een positionering die succesvol was, hij bestuurde een groot en lucratief atelier van vaardige leerlingen en assistenten, hij introduceerde het merkdenken in de kunst, hij bedacht strategieën om de prijs hoog te houden, hij zorgde voor zijn eigen PR door het schilderen van zijn zelfportretten en het in oplage drukken van etsen. Zijn gezicht en zijn werk waren tot ver over de grenzen bekend. Niet alleen door zijn eigen kunst, maar ook door het werk van zijn leerlingen, die schilderden volgens de huisstijl van de meester. Niet voor niks moest het Rembrandt Research Project eraan te pas komen om het oeuvre van circa duizend schilderijen terug te brengen naar zo’n driehonderd. Kennelijk gebeurde er iets bijzonders in de werkplaats van de meester. Tóch ging hij failliet en tóch wordt hij gezien als één van de grootste kunstenaars van de geschiedenis. Hoe valt dat te rijmen met zijn commerciële instelling en genie?
Juryrapport van Managementboek van het jaar over ‘REMBRANDT INC. Marktstrategieën van een genie’
‘Voor een nieuwe kijk op Rembrandt moet de lezer bij dit boek zijn. De auteur schetst hoe Rembrandt als een ware entrepreneur zich begeeft op de portrettenmarkt. Het boek geeft daarnaast een interessant beeld van de wereld waarin Rembrandt leefde, de positie van Amsterdam in de toenmalige wereldeconomie en de macht van de verschillende families.’
Het boek was cadeau aan alle museumdirecteuren tijdens het Goed Geld Gala 2012.
Lees hier de casus van de ondernemende Rembrandt - met vermelding van Rembrandt Inc. - in de rede uitgesproken bij de openbare aanvaarding van het ambt van bijzonder hoogleraar in creatief ondernemerschap aan de Universiteit van Tilburg op 1 februari 2013 door Prof. Dr. Arjan van den Born, CFA