top of page

De waarde van de werkplek

Sinds we permanent online zijn, kunnen we in principe overal werken. Maar is dat ook een goed idee? Een fijne werkplek verbetert de stemming, de productiviteit en de relaties met anderen. Deze drie mensen zochten een werkplek die past als een handschoen.

Daan Roosegaarde

Kunstenaar en innovator
Kantoor: Vierhavensstraat 52-54 in Rotterdam

 

Rotterdam ‘Een paar jaar geleden stond ik op de bovenste verdieping van een van de Marconitorens en zag ik deze voormalige glasfabriek in een braakliggend gebied. Het leek onmogelijk hier een werkplek te beginnen. Nu is het een droomfabriek. Nieuwe dingen gebeuren hier in de afwezigheid, in de open ruimte. Rotterdam is een rauwe open stad met de rivier in de achtertuin. De meeste Rotterdammers die deze buurt weer eens bezoeken zijn prettig verrast door wat ze nu aantreffen.’

 

Lef 

‘Mijn vriendin vond direct dat deze plek bij mij paste. Niet babbelen, maar bouwen, die Rotterdamse mentaliteit hoort bij mij. Ik heb appartementen in Amsterdam, Rotterdam en Sjanghai en kan dus goed vergelijken. Sjanghai is modern, dynamisch, de Chinese en westerse cultuur versmelten er met elkaar. In Amsterdam is men wat meer voldaan, wat prettig is, maar ook irritant omdat veel nieuwe dingen lastiger tot stand komen. Wat ik hier nu doe zou ik in Amsterdam niet hebben gekund. Het gaat hier om creativiteit, lef, om dingen proberen zonder dat we weten hoe het resultaat eruit zal zien.’

 

Ruimdenkend 

‘Je kunt hier vanuit de Keilehaven met de watertaxi in vier minuten naar Hotel New York varen. Pas toen ik dat voor het eerst deed, realiseerde ik me wat een imposante stad dit is. Amsterdam voelt in vergelijking aan als een dorpje. We zijn nu met projecten voor de volgende Olympische Spelen bezig. Vanuit deze plek zeg ik: kom maar op, dat kunnen wij wel! Dat zou ik minder hebben als ik nu zes hoog achter op een flatje had gezeten.’

Opgeruimd 

‘Een creatief proces verloopt organisch. In dat organische heb ik, om me te kunnen concentreren, behoefte aan een opgeruimde werkplaats. Als we midden in een project zitten, verandert op deze werkplek alles en dan ook nog de hele tijd. Ik kan werken in een bepaalde mate van rommeligheid, maar ik ben kritisch in wat ik toelaat.’

 

Uitzicht 

‘Op de bovenste verdieping sta ik regelmatig voor het raam naar de rivier te kijken, naar de prototypes buiten, en naar het braakliggende stuk land. Dan zie ik een soort derde horizon en kan ik checken of de droom nog klopt.’

Maya Meijer-Bergmans (71)

Directeur-eigenaar Westergasfabriek Amsterdam
Kantoor: Pulchri Studio, Lange Voorhout 15, Den Haag

 

Den Haag 

‘Ben ik Amsterdammer of Hagenaar? Ik weet het niet. Ik ben geboren in Amsterdam, maar op mijn vijfde al in Den Haag terechtgekomen. Den Haag heeft heel veel groen, is heel internationaal, maar niet zo groot. Het is een creatieve stad met een naam in popmuziek, toneel en beeldende kunst. Dat vind ik een fijne combinatie. In Amsterdam kun je van onder de douche met natte haren op je oude fiets stappen. Dat zie ik in Den Haag niet zo snel gebeuren. Het is hier wat deftiger. En daar hou ik wel van.’

Pulchri 

‘Ik zit al zo’n 25 jaar aan het Lange Voorhout, in het pand van Pulchri Studio, een vereniging van kunstenaars. Toen ze geld nodig hadden zijn ze ruimtes in hun pand aan cultuurgerelateerde partijen gaan verhuren. Mijn man heeft hier ook een kantoor sinds hij elf jaar geleden zijn bedrijf verkocht. Het pand zou wel eens opgeknapt kunnen worden, maar ik zit liever hier tussen de kunst dan op de 18de verdieping van een modern kantoor tussen accountants.’

‘Ik zit liever hier tussen de kunst, dan in een modern kantoor tussen de accountants’

 

Stoppen 

‘Ik zou nog wel een hotel bij de Westergasfabriek willen hebben, of een foodproject. Aan stoppen denk ik niet. Dat rusteloze zit in de familie. Mijn moeder is nu 96 en rijdt nog steeds auto, ze doet elke ochtend gymnastiek en is voorzitter van de Vereniging van Eigenaren van haar flat. Mijn man gaf me een bordje dat hier hangt met de tekst: “You must think like a man. Act like a lady. Look like a young girl. And work like a horse.” Dat ben ik helemaal.’

Westergasfabriek 

‘Ik heb ook nog een werkplek bij de Westergasfabriek: hip, modern en met allemaal jonge mensen. Ons doel was een gebouwencomplex­ restaureren en een stuk stad opnieuw tot leven wekken. Ik ben geen pandjesbaas bij wie het alleen om geld draait, maar je moet ook niet gaan zweven. De Westergasfabriek moet wel haar eigen broek ophouden.’

Frédéric Verhoeven (41)

Advocaat-partner bij Houthoff Buruma
Kantoor: Gustav Mahlerplein 50, Zuidas, Amsterdam

Uitzicht 

‘Ons kantoorpand is ontworpen door de beroemde Japanse architect Toyo Ito. Het heeft uitzicht over de hele stad, en aan de andere kant bij helder weer tot aan de duinen. Een uitzicht helpt bij het nemen van grote beslissingen die verregaande consequenties hebben. Maar de meeste mensen die ik hier op bezoek heb, in het zicht van een mogelijk faillissement, hebben wel iets anders aan hun hoofd dan genieten­ van het fenomenale uitzicht.’

’s Avonds staat de airco zachter en gaat het een beetje ruiken. Dan valt het decorum weg’

 

Zweetkamers 

‘Een faillissement is als een omgevallen­ boekenkast. Je wordt aangesteld op het moment dat er chaos regeert. Je bent de brenger van slecht nieuws, maar ook van rechtvaardige ordening. Bij het faillissement van Lehman Brothers stond er een vordering uit van 34 miljard dollar. De drie bespreekkamers boven waren helemaal volgestouwd met hedgefondsbeleggers van uit New York tot uit Hongkong, die met hun advocaten en laptops in de vensterbanken zaten te stomen. In de avond staat de airco zachter en gaat het, met al die verhitte hoofden en half aangeraakte maaltijden, een beetje ruiken. Dan valt het decorum weg. Mensen worden moe, de echte emoties verschijnen. Pas als je elkaar in de ogen kunt kijken, kun je een doorbraak forceren. Uiteindelijk kwam het in de nachtelijke onderhandelingen tot een beginakkoord.’

 

De Zuidas uit 

‘Elkaar persoonlijk ontmoeten is in mijn business cruciaal. Als de belangen tegengesteld­ zijn en de druk hoog, moet je elkaar zien, dat moet er oogcontact zijn om tot oplossingen komen. Ondanks de investering ga ik dan naar financiële centra, zoals São Paulo en New York, waar je vaak niet meer ziet dan bespreekkamers­. Toch kan daar geen Skype-gesprek of videoconferencecall tegenop. Bij grote belangen is het belangrijk ook samen bier te drinken en te eten. Dan komt er beweging in een zaak.’

[2015]

bottom of page