Lunchen met Jonnie

In plaats van twee snelle boterham met Gelderse gekookte worst en pindakaas met pitjes lunchte ik dit keer voor Holland Herald mét en bij iemand die al decennialang sterren op zijn hut mag plakken. Jonnie Boer had de lunch zelf gemaakt en ik mocht het - nadat fotograaf Friso het op de foto had gezet - opeten en ondertussen een gesprek voeren met de chef.

Kauwend op mijn cauliflower madras curry kwam het gesprek op gang. Ook praten is niet vervelend met de chef van De Librije. Ik schat in dat Jonnie iemand is die, ook als hij niet zou kunnen koken en met een matige haringkar op de markt zou staan in Zwolle, ook succes zou hebben met zijn verhalen. Bij het afluisteren van de geluidsopname had ik genoeg voor een boek. We spraken over de tijd dat kruiden plukken langs de kant van de weg nog raar was, over de tijd dat een menukaart nog vaak onleesbaar was en je nog niet stiekem op Google Translate de Franse gerechten in het Nederlands kon vertalen, over de keer dat Jonnie in Barcelona de beste kok van de wereld aan het kokkerellen zette met een petje met hasjbladeren erop, over het grote misverstand dat de beste koks als bokito's door hun keukens moesten marcheren, over hoe ook een kok met sterren zakelijk uit de bocht kan vliegen, over de wansmaak van topvoetballers, behalve als het gaat over eten, over welke keuken in de wereld hem nog kan verrassen, over wat de magie is tussen hem en zijn vrouw Therese en over hoe je kroketten in het vliegtuig knapperig houdt.

Het meeste staat in het meinummer van Holland Herald en in de lucht kun je het waarschijnlijk proeven. Lees 'm hier...